حرف هايي براي نگفتن

بزرگترین پشیمانی زندگی ام ساعت ها جمله ساختن برای کسانی بود که لیاقت یک کلمه هم نداشتند/ایلهان برک حرف هايي براي نگفتن...

نمي نويسم.. چون مي دانم هيچ گاه نوشته هايم را نمي خواني..
حرف نمي زنم  چون مي دانم هيچ گاه حرف هايم را نمي فهمي..
نگاهت نمي كنم  چون تو اصلن نگاهم را نمي بيني..
صدايت نمي زنم  زيرا اشك هاي من براي تو بي فايده است..
فقط مي خندم ...... چون تو در هر صورت مي گويي من
ديوانه ام...

 

#شریعتی

حرف هايي براي نگفتن...

 

احساس میکنم جمله ای نا تمامم در این کتاب بزرگ.. یا یک نقاشی نیمه کاره .. و  شعری که شاعرش از میانه ی سرودن ان را رها کرده .. احساس میکنم ناتمام و بلاتکلیف مانده ام و دیگر به همین مخروبه ی نیمه کاره راضی ام.. اما گاهی وحشت زده و ناباورانه میبینم همه چیز را ... گاهی باورم نیست "هرگز مادر نشدن را"

حرف هايي براي نگفتن...

باد میخواهد روسری ام را بردارد توی اتوبوس و من دلم نمیخواهد مقاومت کنم.  اما نگاه خشمگین زن روبه رویی نمیگذارد به حال خودم باشم. یک دختر چادری هم نشسته است مقابلم، حواسش به صفحه گوشی اش رفته و لبخند کمرنگی روی صورتش افتاده. موهایش را کاملن پوشانده و لبهایش را صورتی کمرنگی زده است .سرش را بلند میکند و صاف توی چشمهایم خیره میشود و بی معطلی لبخند بزرگی روی صورتش میکشد. حالا بیشتر از چند لحظه ی قبل مرا پرت میکند به گذشته ها.. به همین چند سال پیش که تمام موهایم توی روسری ام بود و سیاهی چادرم آنقدر به صورتم می آمد که ناچار میشدم حلقه ای دروغی در دست کنم. به وقته حرف هايي براي نگفتن...ادامه مطلب